Ergonomia w praktyce. Urządzenie Jana Kochańskiego przywraca projektowaniu wymiar cielesny

W świecie zdominowanym przez cyfrowe narzędzia i tabelaryczne normy, Jan Kochański proponuje powrót do fizycznego doświadczenia. Zaprojektowane przez niego Urządzenie Do Modelowania Pozycji Siedzącej nie tylko rewolucjonizuje podejście do ergonomii, ale też staje się narzędziem projektowania, które uwzględnia ciało – jego potrzeby, reakcje i odczucia.
Ergonomia od lat wyznacza standardy w projektowaniu użytkowym. Stając się jego centralnym elementem - nie tylko reguluje wzornictwo poprzez normy i prawo, ale też chroni zdrowie i zwiększa efektywność, budując nową jakość przestrzeni użytkowej (czy to meble, cyfrowe interfejsy, czy miejsca pracy). To ona łączy naukę o ciele z kreatywnością designu – dzięki niej projektanci mogą tworzyć produkty, które są użyteczne, komfortowe i dostępne.
Jednak, jak zauważa Jan Kochański: Projektanci często polegają na narzędziach CAD i tabelach ergonomicznych. Tymczasem projektowanie to przede wszystkim doświadczenie fizyczne - chodzi o to, jak obiekt się odczuwa, jak ciało na niego reaguje, jak pozycja wpływa na nasz nastrój czy prezencję.
Takie spojrzenie skłoniło projektanta do poszukiwań rozwiązania, które przywróciłoby ergonomii jej wymiar rzeczywisty, sensualny, cielesny. W ich wyniku postało Urządzenie Do Modelowania Pozycji Siedzącej.
— To urządzenie zostało opracowane jako główny element mojej pracy doktorskiej realizowanej na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Projekt koncentrował się na stworzeniu uniwersalnego, w pełni regulowanego narzędzia do modelowania pozycji siedzącej - pomostu między teorią ergonomii a fizyczną rzeczywistością projektowania mebli do siedzenia — wyjaśnia Jan Kochański. — To urządzenie przywraca zmysłowy, cielesny wymiar do wczesnych etapów procesu projektowego — podkreśla.
Urządzenie umożliwia testowanie konfiguracji ergonomicznych w rzeczywistej skali (1:1) jeszcze przed przystąpieniem do budowy prototypu. Służy do fizycznego testowania wysokości siedziska i oparcia, głębokości i kątu nachylenia między siedziskiem a oparciem oraz pochylenia siedziska względem poziomu.
Jest ono uniwersalne i może być wykorzystywane do pracy nad różnymi typami siedzisk: od krzeseł jadalnianych po fotele wypoczynkowe i hokery. Regulowane kąty i wysokości siedziska oraz oparcia – umożliwiają elastyczne dopasowanie ergonomii do różnych typów mebli. Daje też możliwość bezpośredniego odczytu parametrów – wszystkie ustawienia są łatwo widoczne i mierzalne, co upraszcza dokumentację projektową.
Pierwszy prototyp został wykonany ze sklejki (plywood), drewna i prostych elementów z marketu. Zbudowany został wokół warsztatowego słupa podporowego z prowadnicą typu „sanie”, które przesuwają się po nim, umożliwiając swobodną konfigurację.
Prototyp Jana Kochańskiego stał się fundamentem zarówno w edukacji na ASP, jak i w pierwszych fazach projektów komercyjnych. Pozwalało testować ergonomię jeszcze przed zbudowaniem prototypu. Jan Kochański uczynił je ważnym narzędziem dydaktycznym, wprowadzając fizyczne modelowanie jako nieodzowny element procesu projektowego.
Urządzenie Do Modelowania Pozycji Siedzącej to praktyczne narzędzie ergonomiczne, które przenosi proces projektowy na wyższy poziom przez fizyczne testowanie ustawień siedzisk. Stanowiło kluczowy element pracy doktorskiej na ASP i ma zastosowanie zarówno w edukacji, jak i w przygotowaniu projektów komercyjnych. Jego skuteczność widać również we wdrożeniach przemysłowych, takich jak meble Calder produkowane przez Comforty.
O autorze
Jan Kochański to projektant produktu i mebli z Warszawy. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, łączy technologiczną precyzję z wrażliwością na materiał, formę i zmysłowy aspekt przedmiotu. Prowadzi zajęcia z projektowania mebli w oparciu o fizyczne modelowanie w skali 1:1.
Data publikacji: 29.07.2025
Zaloguj się jako Użytkownik aby móc dodawać komentarze.
«
»
«
»